
Върви бяла мечка през ледовете, а зад нея ситни малко мече. Времето студено, духа ураганен вятър.
Малкото мече:
-Абе, мамо, моя баща полярна мечка ли е ?
-Да, моето момче.
Продължават да вървят.
-Мамо, ама ти абсолютно ли си сигурна , че баща ми е полярна мечка - такъв като нас... един... бял...?
-Да, моето момче, сигурна съм.
Продължават да вървят...
-Мамо, абе баща ми да не е някоя кафява мечка бе?
- Не е бе, моето момче! Защо питаш толкова?
- Абе, защото МНОГО МИ Е СТУДЕНО бе, мамо....
Коментари
Коментирай